آدمی بی حفره و بی کلمه

بهش میگم من رک و راست ام! میگه "اا نمیدونستم" ولی میدونم باور نکرده یا درک اش نکرده، اگه درک کرده بود میفهمید من رک و راست بودم، هنوزم هستم، برای همین وقتی مینویسم "دیگه نمی تونم بنویسم" نباید پشت بند اش سوال می کرد "راستی وبلاگ قدیم ات رو داری؟ چی بود اسمش؟" برعکس تو یا خیلی از آدم ها من با کلمات زنده ام، بارها شده اسم آدم ها و دوستام یادم بره بارها شده توی خیابون ببینمشون و یادم نیاد، اما می تونم چشمام رو ببندم و کلمه کلمه ی حرف هایی که بینمون رد و بدل کلمه منبع